
belediye bankının birinde tesadüfen
merhabasız…
sokak senin
ama anahtarım sol cebimde
sevgi isteyen kediye misafirim
lafın kısası masal benim
ben gözleri mahmur prensesim
arafın prensi
sana uyanmadı günlerim
eksik gedik bin buseden sonra
ah nasıl istedim
sen beni kalbimde hiç öpmedin
ölü kelebekler her yerimde
ağlamanın da ağırlamanın da içimden gelmeyişi
öpüşmenin mevsimi değildi belki
ama kucağımı terleten kedi başka
kışa karışan kahvemden sıcak değildi elim
o kedi
beni kendinden bilerek sevdi
samimiyet sokağının kuyruklu beyefendisi
bütün evler senin
ışıkları açmadan öpüştük
elvedasız…
Gülşah Veryeri