Fotoğraf: Barış Tolga Demircigil
Ayşe Özer
Yağmur çiseliyor. Çarşı kör. Görmüyor, görmek istemiyor yalın ayak kız çocuklarını. Şeker Kız Candy derdi geçen sene ölen büyük ablam bana, “Aman erirsin iki damla düşünce, kaç kaç hemen!” Ayağımdaki yırtık terliğin biri sokağın seline kapıldı. Şimdi anlat anlatabilirsen. Kaçtım abbaraya. Burası sıcak, rahat, üstü kapalı. Bir prensese tutulan şemsiye gibi. Benim şemsiyem taştan. Sen çıkardın beni baştan.
Evlilik çağım gelince sevdiğime kaçacaktım. Burada buluşacaktık. Bu sığınakta. Sonra “İki ev arasında abbara var, kimseye görünmeden rahat gider gelirsin” diye yan evin iki karılı küçük oğluna verdiler beni. Sığınağım hapishanem oldu. Çarşı kapatmış elleriyle yüzünü.
*Güneydoğu Anadolu Bölgesindeki illerde paralel sokakları birbirine bağlamaya yarayan bir tür geçit