- Devinerek yürüyen dişiliğe
O da unutmuş nerede olduğunu
Zamanın ardında arıyor kendini
Giderek büyüyor içindeki yabancılaşma
Nafile
Her şey her yer herkes şimdi ona aynı mesafede
Burası gurbet bile değil
Çıkar çeneni avucundan
Saçlarını toplamaktan vazgeç
Bırak bari o dağınık kalsın
Şu baştan aşağı zaptedilmiş dünyada
Çömelme toprağa
Ki seni eğildin sanırlar kendilerine
Her şeyden bir pay çıkarmaya meraklıdır bu barbar budalalar
Elindeki çöpü fırlat at
Eşelenme boşuna
Hayatın dibi yok
Düşersin yalnızca düştükçe
Düşmeye başlayınca durmaya da bir yer bulamazsın
Saçların da tutamaz seni
Parmakların tutamadı ki
Amida ırmakların geçiyorken aklından
Kalk sen de davran
Direterek değil devinerek bulacaksın kendini