Oğullarının varlığını çağın rahminde nasıl koruyacağını bilemeyenler

Karanlığın yürek körlüğü yaptığını gördüler

ilk duvar resminin sebebiydi karanlık

Ateş olmasa nasıl çizilirdi bizon

Olmasa yalazı kırmızının nasıl çağırırdı bir el

Hala üstüne koymaya hazır elimi

Ateşin çocuklarıyız biz

Macbeth’ten Kanuni’nin koynuna uzanan 

o büyük fatih kara ferman

iktidarın haşmetiyle gözü evladını görmeyen keser

Işığına muhtaç şefkatimizin

Bir şehzade oğlu olsun kurtarmamış kadın yoktur 

Ne sarayda ne de kulübede 

Gizli ve aşikâr

Ezcümle

Kanlı bir nehir gibi akıyor her çağda oğulların dişi tarihi

Özel mülke secde ederek büyüyor sınırlar

Ülkeden ülkeye

İsyanlar her zaman bir kalbin içinde ışıklı bir yol bulur

Avucunda ateşle girerler kara tünellerin eril boşluğuna

Dişidirler

İki kez ezilirler

Emekleri ve memeleri isyan eder

İsyan açık ve ateşlidir

Hummalıdır ölümüne 

Yorulmaz çünkü zulüm hep ayakta ve taze bağırır

İsyan işte o zaman en sakin sesiyle ezenin kalbine ateşi batırır

Yakandır isyan yanan değil

Uydurma tarihin penceresinde dantel tüllerin ruhunda gizli 

Közde kahveler eşliğinde beslenir isyan

Hiç beklenmedik yer ve zamanda açar peçesini şimdilerde çantasını, cebini

Rüzgârda salınan başaklar gibi sarışın ve kızıl ve hatta kumral gülüşür

Gülmelidir çünkü 

Kadınlar ve ateş varoluştan tanışır

İsyanda birleşir

Ama ne çare

Telefonun icadı da çıkaramaz o kuyudan dişi Yusuf’u

Ardından ağlayacak bir baba bulmalıdır her kadına 

o kara gözlü müsvedde tarih

Karanlığın recm edildiği bir çağın düş duvarlarına 

Memelerini ve ellerini ve cümle bedeni

Korkusuzca çizilmelidir dişilerin

Yanında tığ ören bir kadının hayalini taşıdı 

Yemen’e giden erkeğin mavzeri

her savaşta her kul gibi

parmak iziyle varlığı tanımlayan amcalar 

iki parmağı arasında mürekkep lekesi 

bırakmayan

dayılar k

adına bir kitabı olsun çok gören akrabalar

dinmedi kitapların yangınında  büyüyen zulüm

insan öldürdükçe ışığı ve kadını

ipi elleriyle bağlıyor boynuna 

namusun hileli tapusu gözyaşlarıyla mühürleniyor

zinhar!

Yelda Karataş

Duygularımı Oraya Sakladım

Tablo: Nesteren Silivrili