Çiler Belen
8 Mayıs 20 21 (Kirazlı Köyü)
Bir zamanlar, çocukları bebekken ölen aileler yeniden çocukları olduğunda, bebeğe “Yedi Memed Adlı” giydirirlermiş. Mehmet isimli yedi kişinin gömleklerinden birer parça istenir, toplanan bu parçalarla dikilen zıbına” Yedi Memed Adlı” denir ve çocuğa doğar doğmaz giydirilen bu zıbın sayesinde yaşayacağına inanılırmış. Benden önce de biri iki, diğeri beş aylık iki kardeşim ölünce, ben de ölmeyeyim diye Yedi Memed Adlı dikilmiş. Ben yaşadım. Memetler sayesinde midir bilmem ama… Ayşeler olmazsa yaşam da olmaz, bunu biliyorum.
Kendi yaşamımdan yola çıkarak 2011 yılında oluşturduğum ve çeşitli nedenlerle bu güne kadar gerçekleştiremediğim “kadına dair” bir projeyi, “Ayşe Adlı”yı kısaca tanıtmak istiyorum.
Projede, erkek egemen dünyada hep Mehmetlerin görünür olduğunu oysa toplumun bütün alanlarında aktif olan kadınların yani Ayşelerin de, Mehmetler kadar görünür olması gerektiğinin altını çizdim. Yaratıcı, üretken, özgür, kişilikli duruşlarıyla var olan, görünen Ayşelerden toplayacağım kumaş parçalarıyla dikeceğim “Ayşe Adlı” gömleği giyersek varlıklarımızı görünür kılabileceğimizi vurguladım. Ayşe isimli 23 kişiye mektuplar yazarak giysilerinden birer parçayı yollamalarını istedim. Bu projeye yanıt veren ve parça gönderen Ayşe’lere; Ayşe Müfide Aksoy, Ayşe Bali, Ayşe Bayramoğlu, Ayşe Ege, Ayşe Erzan, Ayşe Gencer, Ayşe Kulin, Ayşe Ören, Ayşe Özel ve Ayşe Yüksel’e buradan teşekkür etmek isterim.
“Ayşe Adlı” projem bu güne kadar hayata geçemedi. 2014 yılında Ayşelere, şiddete uğrayan, öldürülen, kendi bedenleri üzerinde söz ve karar sahibi olamayan; taciz edilen, tecavüze uğrayan, ayrımcılığa uğrayan, fuhuşa zorlanan kadınların sesine ses katabilmek için “Ayşe Adlı” bir şalımız olsun çağrısını yaptım. Metaforik olarak kadınları erkek dünyasına karşı sarıp sarmalayacak, koruyacak bu şal için Ayşelerin 25×25 boyutlarında bir parçayı bana yollamalarını istedim.
İstanbul’dan göçerek yerleştiğimiz Kuşadası Kirazlı Köyünde çok yönlü bir sanat ve kültür ortamıyla karşılaştım. Burada proje ilgi gördü. Köylere haber salınacak, kadınların getirdikleri parçalar köy meydanında kadınlar tarafından birleştirilerek şal, ortak emekle üretilecekti.
Ancak bu defa da pandemi izin vermedi.
Böylece, bir sanat projesi olarak başlayan 10 yıl boyunca ülkenin gündemine göre şekillenerek bu güne kadar gelen projemiz, pandeminin bitmesini bekliyor. “Ayşe Adlı”nın kadınlara dokunacağı ve imece usulü üretilerek hayata geçeceği günü büyük bir heyecanla bekliyoruz.
Umarım pandemiyle baş ederiz, umarım kadın cinayetleri azalır, “Ayşe Adlı” şalın koruyuculuğuna sığınmak zorunda kalmaz, “Ayşe Adlı” şalı kadınların zaferi olarak dalgalandırırız.