Femtrak’ın Nisan sayısında yazılar muhteşem. Büyük bir keyifle okudum hepsini. Teknik olarak bize zorluk çıkaracak iki yazı var ama bakalım, sonuç ne olacak.

Galiba aylardan en güzeli Nisan. Cıvıl cıvıl ortalık, ağaçlar, çayırlar yemyeşil. Yemyeşil ama koyu yeşil değil. Henüz pek tazeler, yeşile dönmekteler. Çiçekler derseniz… Boğaz erguvana, Adalar mimozaya, ağaçlar tomurcuğa boyandı. Hatta, deliler gibi açmış bir şakayık bile gördüm Küçüksu’da. İnsanların da yüzü gülüyor gibi geldi bana. Hayat çok zor, herşey ateş pahası ama… Yerel seçimler fevkalade moral verdi hepimize. Bu yaşıma kadar ilk kez desteklediğim bir parti kazandı. Ne mutluluk. Umarım kazanmanın rehaveti çökmez kimselerin üzerine.

Önümüz bayram. Ramazanın ağır havası kalkacak üstümüzden. Adı bayram. Umarım Şeker Bayramı mı, Ramazan Bayramı mı tartışması da yapılmaz. Ben çocukluğumdan Şeker Bayramı diye öğrendim, isteyen de Ramazan desin. Ne olur ki, bayram bayramdır. Önemli olan keyifle, neşeyle, sağlıkla, sevdiklerinle birlikte olmak, büyükleri ziyaret etmek, ağız tadıyla bir sofraya kurulmak değil mi? Gerçi ağzımızın da tadı kalmadı ya. Kaç kişi evine çikolata alabilmiş ya da sofraya bol etli bir pilav koyabilmiştir. Geçecek bunlar, bunlar da geçecek diyoruz da… Geçmiyorlar bir türlü.

Dün yine bir “erkek” kız kardeşini, namusumuzu kirletti diye öldürüverdi. Femizitin en yaygın olduğu coğrafya bizimki galiba. Ya çocuk yaşta evlendirilen kız çocukları? Ensest? Cinsel tacizler? Acaba diyorum, Femtrak bu konuya ağırlık mı verse? Yazarlarımız bu konularda hassas. Az konuşulan, kurbanların konuşmaktan imtina ettikleri, konuştukları durumda da ağır saldırılara uğradıkları bir toplumsal gerçek. Bir düşünelim ve harekete geçelim derim. Bu tabu konular farklı sanat kollarında nasıl dile getirilebilir? Mesela tiyatroda, öyküde, romanda, beyaz perdede, resimde, şiirde? Tartışabilir, yaratıcı öneriler geliştirebiliriz.

Hepinize sağlıklı, mutlu yeşil, pembe, mor, sarı, cıvıl cıvıl bir bahar dilerim.