BEN HALA

Vakit gece 

Yastığımı deşiyor kirpiklerim 

Bakışlarım 

Temiskira’nın tepelerinde kaldı

Biliyorum

Amazonlar’ın ruhu bedenimde yaşıyor 

Som yakuttan çanaktı gözlerim

Belli belirsiz kan uykuları yanağımda

Görüyorum

Şakaklarım yorgun beyaz askerlere han sahibi

Dudağımda ölüp ölüp dirilmenin sızısı

Duyuyorum

Bir gün beni de öldürdüler

Gömdüler

Yaşarken 

Nefesimi kestiler

Unutamam ölüşlerimi gülüşümle süslediğim günleri

Kar taneleri döküldü saç tellerimden toprağa

Üstelik bahara ramak kala 

Ve kırdılar dallarımı

Meyvelerimin olgunlaşmadan koptuğunu gördü gözlerim 

Bir daha asla meyve vermedim 

Adaleti kurak topraklarda

Böyle gecelerde aman diledim

Vicdanımı değiştiğim yastıklarda

Senin adınla Tanrım

Senin adınla

Böyle gecelerde yaktım

Azizlerden kalma dualarla günahlarımı

Bağışla Tanrım

Ben hala kimseyi bağışlayamadım 

Gizem Gülşen