FEMTRAK – Dünya Dişidir, Dişi Dişlidir.

BİR DOSTUN ÖLÜMÜNE YETİŞMEK

BİR DOSTUN ÖLÜMÜNE YETİŞMEK

  •                                                                         – Ferit Özen için

‘Hapishanelerde kapılar tokmaksız, özgürlük alınmış el altından’

Diyor Berin,

Ölüm gibi olmalı. Kavuşmak yasak.

Bu bir metafor diye düşündük birlikte

Sokakları ve dağları karıştıran genç gönüllerdik biz

Bir damla olsun tarihten pay verilmemiş çocuklar

Ne çok mutluyduk o Bandırma vapurunda mesela, güneşin köşesinden bir gülüş çalarken

Dik yürürdük, ölümler çoğaldıkça daha dik yürüdük.

İnkara çalıştıkça bizi gerçek

Bir yurdun koynunda gül besledik

Suçun kendisiydik harem ağalarının gözünde

Safça sevmenin sırrını çaldılar ceplerimizden

Oysa ay beyazdı, güneş karanlıktan doğardı. 

Tokmaksız kapılardan da özgürlüğe kaçmanın yolunu arardık

İmdi

Ölümün kucağından geçtiğimiz o sandalda azalıyor bir şarkıya katılanların sesi

Yoksa ayrılıyor muyuz?

Hayır.

Gecikiyoruz. Uzun yaşamanın kederiyle

Bir yağmur türküsü kekeleyerek.

Kalıyoruz.

Sadece ölüm özgür bizi seçmede.

Bir ruhu var gemilerin ve onlarla konuşan mavilerin

Karadeniz’in kokusu ve isyanı gözü kara iki kadının gözyaşında gizli

Sonra Cide Dağları, bir mahzunluğun açık tarihi

Çocuk çobanlar sonra 

Bir akasya mesela Zonguldak’ta, ağacı kessen kokusu kalır

Çocukluktan bir hatıra hep kokusuyla kalır

Dostlar gibi hayatımızda

‘Ölmek uyumak’ diyor Shakespeare

Ah rüyasını anlatmak için hiç değilse

Biri uyansa…

Picture of Yelda Karataş

Yelda Karataş

Tüm Yazıları