DEĞERLİ DOSTLAR,

Dergimiz bu sıcak yaz günlerinde pişmemek için, tatile giriyor. Temmuz, Ağustos dinleneceğiz.

Ve biz döneceğiz, sorularımızla birlikte, yanıtlarımızı durmadan yenileyerek.

Turgut Uyar Ödülleri’ni vermeyi sürdüreceğiz önümüzdeki kış günlerinde, şiirin güneşini kalbimizde taşıyarak.

Eylül’de buluşmak üzere.

Sevgiyle

Yelda Karataş

BİR YAZI ANLAMAK

Kışsa,

Zordur bir yazı anlamak.

Gerçekten kurtulamadım o yaz gününden

Papatya, frengi ve haritalar

Suskunluk, uzay ve bütün öbür şeyler

Kim nasıl tanıyorsa beni, öyleydim işte.

Sağ tarafımda deniz, solumda rüzgâr,

Aldığım son solukla.

Kıvılcım gibiydim, cigaraydım

Olur olmaz şeyleri

Ve eski yalıları yakmaya

Tanıdığım hiç kimse

İstemiyordu sorulmasını

Geldiği ülkenin.

Sen sor haziran

Duruldum

Sonraları Selanikli bir kadının elinden

Bildiğimiz rakıyı içtim

O ne günler, güneşler

O ne şarkılardı

Selânik kaç para,

İstanbul umurumda mı?

Bir zamanlar

Bir çocuk olduğum geçti aklımdan

O da çocuktu bir zamanlar

Bir yazı anlamak

Zordur ve anlamlıdır

Bana kalırsa

En saygın işidir bir kişinin.

Çünkü güneş ve kalın mavi

İnsana hiçbir şey hatırlatmaz

Öyle ki toparlar hayatın kalbini

Ve o zaman

Çökelir yaz

Tutarak kendi kalbini

Umutlar sarıya bırakır kendini

Gül uzar, karanfil kokar

O zaman sorarım,

Şimdi mi?

Ve biz

Bir yazı o zaman anlarız belki.

Turgut Uyar