Editöremiz bizim Berin Uyar, akademiden (DGSA) de bizim Berin’imiz olur. 

Berincim, seni ilk tanıdığımda da kumral sarı uzun düz saçlı, muzip, zeka dolu bakışlarla insanın içini  açan, hayat sevinci dolup taşan, enerjik, sorumluluk sahibi, yurtsever, devrimci, insan insandın. Cümle arasındaki bold da, bugüne kadar bu özelliklerini hiç kaybetmediğin için. Hele o meraklı çocuk yüzünün hiç değişmemesi inanılır gibi değil! Bak buraya neredeyse yarım asır arayla iki fotoğrafını koydum. Cadı mısın, nesin?

Yaşadıklarını, gözlemlediklerini… acılarını, sevinçlerini… yitirdiklerini, seninle yolu kesişenleri yazarak bizlerle o kadar güzel paylaşıyorsun ki, seni tanımayan bile yazdıklarını okuyunca, paylaştıklarını görünce seninle tanışmak ister, diye düşünüyorum. Seni, senin yazdıkların kadar duyarlı yazamayacağım için buna kalkışmayacağım. Tek bir şey  ekleyeceğim; seni bizzat tanımak da yazdıklarından tanımak da büyük kazanç. 

Bir yanda öğrencilerin var, diğer yanda videolarınızla bizim de Sevim annemiz olan annen. 

Zaten bu iki diyar arasında sürekli uçup duruyordun. Öyle süpürgesiz kısa bir uçuş nereden çıktı? Yüreğimizi hoplattın! Sana sevgi ve şifa dileklerimizi yolladık. Her gün daha iyiye giden haberlerin, sesin, videoların bizi, arkadaşlarını, tüm Femtrak ailesini o kadar mutlu etti ki, sayende daha bir kaynaştık.

İyi ki seninle bu yıl buluştuk. Hep buluşmayı diliyorum. Güzel bir nekahet dönemi geçir, sağlıcakla kal. Sana kocaman sarılıyorum.