*Gültenlilere…

Çok kız okudum çok kız yazdım

zamandı aklımızın ağacı ondan yüz aldım

beklerim kabuklarımı kim isterse o soysun

ben bilirim ancak kirpiğimde tuttuğumu

haziranlar ki çıkmaz sokaklarıdır ömrümüzün

herkesin deniz kokusu aldığı biraz

yağmurların duracağı yok biraz

bir çukurdur kalbim dolar dolar böyle

                    -o kıştan nasihattır artık bana yalnızlık-

söyle ona gece gece dürtmesin ahımı

(yolsuz kaldım yanına gittim perimin

bedensiz kaldım yanına

kalbimi yokladım canımı yanına

beni üzerinde biten ot sandı

o yaşıyor da beni öldüm biraz) …

kırlara aşağlara yokuşlara bağırdığım yetmez

ayazlı ellerimi çekip aldım sevgilimin göğsünden

Denizler ki hiç konuşmadı ölümden

bir yıldızın kaydığını görünce diyorum bunu unutma

kim bıraktı kapımıza bu yolu

evir çevir döndür yeryüzü hep aynı kara etek

dön ha

dön ha*

açılll açılll görünen nedir -bir kara melek

inanmam melek ben sana

inanmam çatlayan karpuzun çatırtısına

kırılmış bir kalbin uğultusuna inanmam

kaç kişiydik bir ağıdın etrafında

göz göze geldiğimizde haykırıyor o malum hafıza

herkes sustu biri konuşuyor sol yakamda hâlâ

sen başında beklediğim ipsiz uçurtma

oysa bütün gökler hazırken bana

ne söylemiş olabilirim o çukura bakıp da

biraz dinlen sonra gelirsin