günün en kızgın ağzı
döşeğime uzanıyor
uzanıyorum
bir fermuar öyle büyük
saçlarımla aynı renk
sıskayım
tutup çekerken gözlerimi
kuşlar neden cesur
aklıma geliyor
kusursuzluğu sayıların
tekrarlayın kendi kendinize
çıkarıyorum gömleğimi
çırılçıplak kalıyorum
kokulu banyolarda
hafif rüzgâr
baylar siz daha iyi bilirsiniz
bu döşek tuhaf
yorgun bir yürüyüşten geçtim
konuşmayı bilmiyorum
neden gittiniz
itiraz edecek değilim
bir şaşmak sessizce geçti içimden
günün en kızgın ağzı
uzanıyor döşeğime
uzanıyorum
