Dudaklarım kuru, gözlerim yaşlı sana bakarken. Ya duymazsam basınçtan – senin sesini. Nefes  almayı bıraktım. Üşütük ürperme arası bir şey, bacak kaslarımı bile hissediyorum. 

duruşum nasıl 

sesini duymalıyım 

beni sevdiğini 

Sabahın ilk ışıkları gök bilmem kaç mavi, serin ama sıcak seninle, yüzüne baktığımda çiçekler  uyanıyor uykularından. Sis ve sen her şeyi sarıyorsunuz.  

kayboluyorum 

cıvıltılar bile var 

hafifliyorum 

Kusursuz sandığım her şey seninmiş. Cesur ve nazlı birini seversin sen. Işıkların var dallardan  yüzüme vuran. Dalgaların hem deli hoyrat hem buz sıcağı. Köklerini bazenleri görebiliyorum. Şu  ansa ya ağlıyorsun ya saçlarımı yıkıyorsun. 

kaç renk var içinde 

ıslak mısın kuru mu 

doğa ana kadını 

Ateşin çıtırtı sesi en huzurlu an bu mudur? Dumanında dans eden peri kızları. Islık çalıyor tüm  yıldızlar duyuyorum, dümeninde bensem hayatımın “evraka” buldum yuvamı sana geliyorum. 

tanıdım seni 

yansıması gölgenin 

gizli bir ses 

Çamın büyüleyici kokusunu daha önce aldın mı dersin? Bir şifalı su var orada sence sen görün mü  dersin? Daha demin bi kıymık battı tabanıma, canın benim kadar yandı mı? Sevgi benim derdimse  senin de kederin olur mu, ha ne dersin? 

suya dalmak  

daha kabul şimdi 

son bir nefes ver 

Gece ayaz iskemlenin bir ayağı sotede. Ha düştüm düşeceğim derin kara gözlerine. Öyle sır ki  fısıldıyor masadaki çiçek bile. Parmak uçlarımız üzerimizde geziniyor. O kadar his var ki içimde  sana bir şarkı daha yazasım geliyor.  

gökteki kuşlar 

tepedeki ay’ı söylerim 

hepsinde sen var…

CEVŞEN MERCAN