Yeryüzünde “baskı, şiddet, adaletsizlik” gibi sözcükler her dilde ayrı yazılıp okunuyor. Ama ne yazık ki bu sözcükler ülkelerden bağımsız, köken olarak aynı anlamı taşıyor ve dünyanın her yerinde hâlâ kadınlara yapılmaması gereken şeyler yapılıyor.

Mücadelemiz büyük, mücadelemiz bitmedi, bu gidişle bitecek gibi de görünmüyor ama umudumuz da bitmedi! Eğer hâlâ bir yerlerden başlayamadıysak, durduğumuz, bulunduğumuz noktadan mikro değişiklerle adım atabiliriz değişime. Biz sistemimizi sallamaya devam ettiğimiz müddetçe bu mikro değişiklikler zamanla büyüyüp kolektif değişimlere dönüşecek. Hiç şüphesiz!

İşte tam bu devinimde, kendimize her koşulda güvenelim! Aktif kalarak, okuyarak, ruhumuzu besleyerek, özümüzü büyüterek, sahip olduğumuz kaynakları kullanarak çıkalım yola ve seçtiğimiz yolun gideceğimiz yeri belirleyeceği bilinciyle yapalım seçimlerimizi.

Biz buradayız, Femtrak’ta. Umuda, ışığa, denkliğe giden yolda üretmeye devam ediyoruz, edeceğiz. Üretmek bizim sesimiz, sesimiz ise hepimizin geleceği…

Çıtamız yüksek. Çünkü dünyanın bir ucundaki, en ücra köşesindeki kadın da dahil olmak üzere, tüm kadınların ortak dertlerini, sızılarını dindirecek aydınlığı, hakikî şavkı arayan avcılarız biz!

♡♡♡

kadındım-

dişiliğimi- sevgimle
fedakârlığımla
vefakârlığımla yücelttim

yeri geldi tarlada ırgat
fabrikada emekçi
sokakta simitçi oldum

ne kazandığım paradan kâr güderek çalıştım
ne de çıkar güderek sevdim erkeğimi

her türlü ismim oldu oysa benim
az sevdim- vicdânsız
çok sevdim- akılsız dediler

mantığımla sevince- yüreksiz
yüreğimi verince- mantıksız oldum

dul kaldım- potansiyel ahlâksız
etimi pazarladın- orospu damgası yedim

istedim sevdim-
fahişeye çıktı adım
her türlü ad verildi ahvâlime

bütün bunları sen yaptığında
benim kadar ismin olmadı hiç!
dişi olarak doğdum anamdan-
sana doğurdum!

ama sen
aylar sonra aklına getirdin beni
sadece bir günlük sevinçle
gülümser yüzüm

-mart kadar kara yazgım olsa da