O kapıdan geçip nereye gidiyorlar bilmiyorum.

Biz kalanlar, sırasını bekleyenler, hala hayatın anlamını ölümün verdiğini unutarak, birbirimizi sevememe cesareti gösteriyoruz.

Ne çok acı var denizin tuzlu güneş kokusunda, ne çok acı.

Evvel giden ahbaba ne olur gitmeyin demekten yorgun bir ruhum.

Yelda Karataş