Zamanın durduğu anda

Yirmi yedi nesne; kimisi zevk kimisi acı. 

Kimisi de tam ortası

Geçici gerçeğin sanatı

Fiziksel ve mental köprüler

Objeler eşliğinde kişisel perspektifler

Sevinç ve korkunun kokusu 

Anlık gerçeğin kalıcı duygusu

Eylemle objelerin ve bakışların sesi

Acıların yaraları ve onların izleri

Önyargılar ortasında bir kadın yalnız 

‘Yıldız olmak üzere yola çıkan bir kara delik’

İçgüdülerden bir döngü 

Göğe doğru her defa her aşama daha da yol katederek 

Hem de hiç denenmemiş

İçgüdülerden yola çıkan 

Bu sanatın öyküsünde

Kalptendi manzaralara baktıran

Bağlamları ve o enerjik daireyi

Seyirciyle paylaşan

Sanatçı bir kadınının derdi

Kendini tekrarlamadan yaratabilmek.

Ayşe Leyla Üstünkaya