İçindeki en uzun yolu yürüyor

Gölgelerle konuşuyordu ustam

Hala hatırımda ,gözleri vişne çürüğüydü

Efkarı sığmazdı odasına

Oynardı parmakları gün boyu

Namusunca şarap içerdi

Sadıktı gamlı hayallere

Majör gam diziliydi tınısında

Acısı derindi, siyah beyaz

Bitleri çürümüştü yakasında

Dilini yutmuşçasına yanımdan geçerdi

Soytarı değilsem,kimdim gözünde?

Zavallılık üşüşüyordu bedenime

Sonra,

Acıların sayfalarında aradım sanatı

Taştan heykeller gibi

Uzaktan gülümsedi

Vişne çürüğüydü gözleri