İki zeytin tanesi kimseye vermediğim

Bir dar yatak kimseyle paylaşmadığım

Sanılanın tersine tez acır tenim

Sevgilim yürek yangını ne

İnsan yakılan çağdayız

Yorulmadık mı hayatı örtmeye

Bütün renklerin sınanmış gözyaşı

Kaldır üstümden aşkın cesedini

Zeytin dikelim.