Karşı Kıyı

Mavi bir gemi olsam 

Gitsem açık denizlere

Köpük köpük dalgalara

Kanat olsam martılara

Karşıda bir bayrak rüzgarlara 

Kardeşim Niko sesinden tanırım 

Anlat yeniden sevgiden masalları

Kardeşim Ali dokunsan ağlarım 

Çek vakit geldi yosundan halatları

Balıklar allı pullu geçer Ege’den

Zeytin ağaçları salınır telli telli 

Hasret kalırız,

Hasretler bizi tanıtır birbirimize 

Halayda sarılır ellerimiz ellerimize

Tutuşur gönlümüzün beyhude geçmişi 

Midilli’den  Ayvalık’a bakar dururuz

Molivos’ta bir arastada bu saatler

İnce bir iğnenin boşluğundan bakarken

Mübadillikten kalma yaraları sarar

Dimitri’nin yüzündeki hüzün,

Sarılır bir insan ilmeğinden.

Ayvalık’tan Midilli’ye taşır beni

Yüreğimde ince bir sızı, yakar Ege’yi

İnsanın insana kardeşliğinden gayrı 

Ne kalır içimde ne gider bilirim

Sevgiden deryalar aşarım 

Gün uyanır güneş doğar ötelerden 

Yakarız limanları sevinçler bulut olur. 

Gel yanıma yanıma oturalım sedire

Bakalım menekşeler hercai açmış mi yeniye

Eskimez masallar anlatalım birlikte

Ey kardeşim, canımın içi can kardeşim 

Aynı ay aynı yıldız açtık geceye 

Sen bana kaldır barbayani 

Ben senin öyküdenki kedere

Biz böyle iki sandal iki kırık yelkenli

Bir çağ açalım Midilli’ye

Saat gecelerden bir, 

geceler yakamozdan sarı sıcak bir yol 

Omuz omuza darılalım birbirimize

Ey kardeşim, kanım içre akanım

Bu son olsun sarılalım mı birbirimize

Midilli 

Ayvalık 

İki eski sevgili 

İki sessiz ayrılık 

Bir gün kavuşmalı neşeyle Petra’da 

Bir gün konuşmalı Cunda’da

Ver ellerini 

ellerin kestane ağaçlarından esmeli günüme.

Hakkı Tunçkol