Peygamber Devesi

Öğlenleri fenaydı

Gümüş mavi fısıltısıyla

Gözümde büyürdü 

Yerdeki karıncalar

Ayaklarım eğri bürü yürürdü hatıraya

Var idim, dağınıktı ninnisi annemin

Gülün kucağında ufuk

Benden bir dünyaydı,

Denizdeki tuz

Firuzeydi evin duvarları 

Kekliğin kanı değmişti kapıya

Biri görseydi içimdeki boşluğu

İçinin kurtları dökülürdü 

Lojmanın ıssızlığına

Güneş keçi inadında 

Acıyan yanımı rüzgâra karşı açmıştım

Fısır fısır konuştum vızıldayan arıya

O naylon yazda 

Kalemim düşmüş derin obruğa

Peygamber devesi uykuda

Duygu Taylan